Namaskar, kemon acho?
Bij ons in ieder geval alles heel goed, we zijn al meer aangepast aan het Indische klimaat en kunnen de hitte al beter verdragen. Dinsdag zijn we met ons vier naar het centrum voor de gehandicapte kinderen geweest. De kindjes waren zeer gelukkig met de ballonnen die we meegebracht hadden en hierdoor kwam Silvie haar mamainstinct spontaan naar boven. Daarna zijn Silvie, Tine en Koenraad naar de outdoor in Chakberia vertrokken. Het was heel druk, een race tegen de klok om alle patienten te helpen. Het was wel een zeer leerrijke en aangename ervaring, ook was het de eerste keer dat we in een meer afgelegen en armer deel van Kolkata kwamen. Deepanjali is in de indoorkliniek gebleven en had daarna de unieke kans om mee te gaan met een peace-counsel en homevisit. 'S avonds zijn we gaan eten in de blue sky, 1 van de beter goedkope Indische restauranten. (80 roepie = 1 maaltijd!). Na een dolle busreis was het tijd om ons bed in te kruipen en te genieten van een welverdiende nachtrust.
Woensdag zijn we allemaal indoor gebleven en mochten we nu zelf de meeste brandwonden verzorgen. Helaas mocht Koenraad niet bij alle vrouwelijke patienten aanwezig zijn. Hij mocht dan wel de brandwonden van de jongetjes verzorgen. Daarna was er een doktersronde met de nodige uitleg over alle patienten. Vervolgens zijn we gaan eten in het 'food station', hier is het eten al van een veel betere kwaliteit maar volgens Silvie nog altijd veel te pikant. In de namiddag zijn we naar Kolkata-city gegaan om nog wat te verkennen en in het internetcafe het thuisfront te contacteren. De vrouwen konden zich dan ook eindelijk laten gaan in het nabijgelegen klerenwinkeltje (Koenraad => hoofdpijn!) maar hebben al bij al niet teveel gekocht. Op de terugweg hebben we nog wat fruit ingeslagen voor een gezonde avondmaaltijd (ananas, watermeloen, druiven, bananen, granaatappel, ....). Op het dak van het guesthouse, met een prachtig zicht en goed gevulde sterrenhemel, hebben we de dag afgesloten met een reflectiemomentje en een goede babbel.
We zijn nu net terug van de outdoorkliniek in Tegharia waar we een ontzettend leuke voormiddag hebben gehad. We moesten wel heel hard doorwerken (400 a 500 patienten) maar mochten dan ook wel heel veel doen. Voor de namiddag hebben we nog niet besloten wat te doen maar ongetwijfeld is er wel tijd voor een volgend 'avontuur'.
Deepanjali, Tine, Koenraad en Silvie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
We zijn elke dag blij als we iets van jullie horen,
Ook opa en oma volgen jullie avonturen op de voet?
En vertel eens.. Hoe zien jullie inheemse kleren eruit? Is de natuur mooi?
Al bijna een week om.. de tijd zal snel voorbijvliegen, voor jullie en ook voor ons.
groetjes
hey daar!! wat een goed idee van die ballonnen. zijn er nog van die dingen die we nog best meenemen van hier om de kinderen te verblijden? we dachten al aan memo-spelletjes, knuffels en mentos..?
Jullie verhalen klinken echt fantastisch! Tot snel!
Groetjes!
Dag Silvie,
Hier een klein berichtje van Oma en Opa. Wat zijn we blij dat we af en toe wat van jullie horen en dat alles goed gaat. Er is al een week voorbij. Wat gaat dat snel. We kijken er allemaal naar uit als er weer iets nieuws uit het verre India komt. Doe het daar goed.
Heel veel groetjes.
dag silvie en co
Hier wat nieuws van het thuisfront.De generale repetite van de meisjes is juist achter de rug. Nog 3 nachtjes slapen en dan staat het WK twirling Gent voor de deur. Alles is goed voorbereid, enkel de zenuwen onder controle houden en dan behalen ze mooie resultaten. We gaan duimen. We gaan ook wat paaseitjes voor jullie bewaren!!!
groetjes tantje
Koenraad? hoofdpijn jonge? niet te veel van dat water drinken (al ligt Bénin daar ver vandaan, die problemen komen overal voor, 'k had ook 'n dag stevige hoofdpijn en buikloop)!
En hoe is't met de pikantje schotels? :p
Tot snel!
Philippe
Een reactie posten