Tranen in India

Deze keer een update met een eerder triestige noot. Wegens onvoorzien omstandigheden is ons team van 4 personen jammer genoeg gehalveerd. Deepanjali is teruggekeerd omdat de confrontatie met India en haar geboortestad te groot was. Hopelijk vindt ze nu thuis wat rust en antwoorden op haar vragen.
Silvie is teruggekeerd naar Belgie nadat we vernomen hadden dat haar vader overleden was. We hopen dat ze heel veel steun vindt bij haar familie en omgeving. Wijzelf, de andere vrijwilligers en het hele IIMC-team wensen haar en de rest van de familie veel sterkte in deze moeilijke dagen.

Tine en Koenraad

week 2 (originele titel?)

Een klein berichtje deze keer. We hebben niet veel tijd want er staat een drukke dag outdoor in Hogolkuria op de agenda en vanavond vertrekken we voor enkele dagen naar Darjeeling. Tot nu toe was elke dag al een hele belevenis en des te meer omdat iedereen terug gezond is. Een kort overzicht:

Dinsdag

• Tine, Deepanjali, Silvie: outdoor in Chakberia (vm)
• Tine, Silvie: peace council en home visit (nm) + 1ste 911

(kleine verduidelijking: er was een accidentje met onze rickshaw. Wij waren niet gekwetst maar een jonge fietser wel. We hebben de eerste hulp toegediend en daarna mogen hechten onder begeleiding van een arts.)

• Koenraad: hele dag network-program

(bezoek aan kleine dorpjes, die gesteund worden door het IIMC. Algemene controle van hygiene, economie, onderwijs, ...)

• Deepanjali: helpen in het centrum voor gehandicapte kinderen (nm)
  
• Koenraad, Deepanjali: Bengaalse les
  

Woensdag

• Koenraad: vroeg bezoek aan het park (laughing club, yoga, cricket, ...) en bezoek aan mission point moeder Theresa (palliatieve begeleiding) en Shiva en Kali tempel
• Koenraad: indoor
  
• Deepanjali, Tine, Silvie: indoor (vm)
• Deepanjali, Tine, Silvie: bezoek aan moeder Theresa weeshuis en tombe
• alle 4: afscheidsetentje in rooftop restaurant van Italiaanse vrijwilligster

Donderdag

• alle 4: indoor
• Tine: helpen in het centrum voor gehandicapte kinderen (nm)
• Deepanjali, Silvie --> hebben een saree gekocht
• alle 4: 's avonds kleren gaan kopen omdat dat goedkoper is dan wassen

Nu volgen dus enkele dagen radiostilte, tot snel!!!

... very very wet!!!!

Eerst en vooral willen we starten met een kleine casus voor onze medestudenten:

• 4 Belgische studenten verblijven in het warme India. Ze moeten hard werken in de indoor en outdoor klinieken. Ze drinken gemiddeld 3 liter per dag, toch is hun urine echter zeer donker gekleurd en slecht ruikend. Ook de mictiedrang is zo goed als afwezig en de hoeveelheid urine is minimaal. Verklaar en welke therapie wordt aangeraden?

En dan zullen we nu verder gaan met een klein verslagje van de afgelopen dagen. We zullen de draad proberen oppikken bij waar we gestopt zijn.

Woensdag hebben we alle 4 samen in de Indoor kliniek gewerkt. En daarna hebben Tine en Silvie gehopen bij het 'Food making', dit project maakt voedselpaketten voor ondervoede moeders en hun kinderen, die naderhand uitgedeeld worden in de outdoor klinieken. In de late namiddag zijn we het stadje ingetrokken met de andere vrijwilligers. 's avond hebben we een fruitsla gemaakt met heerlijke ANANAS!!!! We hebben de avond afgerond met een reflectiegesprek onder ons 4 op het dak onder een mooie sterrenhemel. Met andere woorden de avond is weeral niet vroeg geeindigd zoals we ons steeds opnieuw voornemen.

Donderdag zijn we naar de outdoor kliniek van Tegharia geweest. Dit is een zeer drukke outdoor waar we gemiddeld 400 a 500 patienten helpen op een paar uur tijd. Het is doorwerken geblazen maar een zeer leerrijke ervaring vooral wat betreft het zelfstandig werken. Aldoende krijgen we meer zelfvertrouwen wat zich uit in onze handelingen. Onze werkdag is jammer genoeg in mineur afgesloten daar ons Deepanjali zelf patient werd. Samen met Koenraad is ze naar de guesthouse gegaan terwijl Tine en Silvie achter eten gingen. Zij hebben dan een plaatselijk, goed verborgen, kleurrijk marktje gevonden waar ze bloem en eieren ingeslagen hebben. Rara wat hebben we die avond gegeten? Overheerlijke PANNEKOEKEN !!! Zelfs de andere vrijwilligers waren er weg van.

Vrijdag was een dagje vol zieken. Bij iedereen zijn de darmen beginnen borrelen, maar bij de ene al wat erger dan bij de andere. Deepanjali was nog steeds redelijk ziek waardoor het beter was dat ze in het guesthouse bleef om wat te rusten. Ook Koenraad is gebleven om terug aan te sterken. Door het grote aantal zieken en afwezigen moest de rest van de vrijwilligers, die nog iets frisser op de benen stonden, voor opvang zorgen en werd het een hectische dag voor hun. Tine en Silvie zijn begonnen in de Indoor kliniek waar ook het verzorgen van de brandwonden steeds vlotter begint te gaan. Vervolgens zijn ze naar een ruraal dorpje getrokken voor een 'Peace council'. Dit is een project waarbij een aantal vrouwen een soort van commitee vormen en leren op te komen voor zichzelf, maar waar ze ook informatie krijgen omtrent hygiene, voeding en sociale problematiek. Ze vormen de spreekbuis van het dorp en bij ernstige problemen kunnen ze steeds terugvallen op hulp van het IIMC, indien ze zich strikt houden aan hun opdrachten.

zaterdag was Koenraad reeds opgelapt, maar nog iets te zwak om naar een outdoor te trekken dus heeft hij de indoor maar verzorgd vandaag. Ook heeft hij met veel plezier onze nieuwe medevrijwilligster Nariae rondgeleid (de casanova). Tine en Silvie moesten echter om 6u opstaan om te vertrekken naar een outdoor kliniek in Dakhi. Een enkele rit is 3u hobbelen en bobbelen en knotsen en botsen in de koffer van de ambulance. Dit is echt geen aanrader indien men wat last heeft van de maag of darmen en onze sluitspieren hebben flink wat training gekregen. De omgeving die we te zien kregen tijdens deze rit was werkelijk adembenemend. In de outdoor verzorgden we de patienten (bloeddruk nemen, abces verzorgen, injecties plaatsen, ...), daarna hebben we met de jonge patienten van de plaatselijke indoor gespeeld met de ballonnen die we meegebracht hadden om vervolgens terug naar onze indoor te vertrekken, opnieuw een helse rit van 3 uur. Eens teruggekomen vernamen we van Koenraad dat Deepanjali opgenomen was in het ziekenhuis met in gastro-enteritis (niet te ernstig, meer vrijwilligers komen in dit ziekenhuis terecht, geen reden tot onrust dus). Daarna volgde onze eerste officiele kennismaking met de Bengaalse taal tijdens een lesuurtje. Door de hoge moeilijkheidsgraad van de taal hebben we ons moeten beperken tot het opschrijven van de meest nuttige woorden en zinnen. (zelfstudie dus ;) ) Het is altijd leuk om iemand aan te spreken in de eigen moedertaal. Na de les zijn we naar het ziekenhuis gegaan om Deepanjali te bezoeken.

Zondag, onze vrije dag!!!! Koenraad was zoals altijd vroeg uit de veren in tegenstelling tot Tine en Silvie die een beetje bijgeslapen hebben. In de voormiddag moesten we de nodige treintickets reserveren indien we nog naar Darjeeling willen gaan. De ticketshop is een hele eind van het guesthouse verwijderd waardoor we een hele tijd onderweg geweest zijn. Ter info: we vertrekken de 10e en komen terug de 13e. Meer hierover als we terugzijn! In de namiddag zijn we Deepanjali gaan opzoeken, wat een heel geknoei was daar ons vervoer ons nooit bracht waar we moesten zijn. We hebben uiteindelijk met rikshaw, bus en trein gereisd. (3 uur lang) 'S avonds hadden we met enkele andere vrijwilligers afgesproken om te gaan eten in een Italiaans restaurant. Fire & Ice bleek een van de sjiekere restauranten te zijn in Kolkata. De mozarella wordt geleverd door een project van het IIMC.(Het mozarella-project) Het eten is naar Indische normen verschrikkelijk duur, maar in vergelijking met Belgie nog steeds spotgoedkoop. Tine en Silvie genoten van een aantal heerlijke lookbroodjes gevolg door een pizza terwijl Koenraad in de zevende hemel was bij het zien van een bord met mozarella, een pizza en een frisse pint! Dat we reeds wat aangepast zijn aan het Indische klimaat was overduidelijk toen we binnenkwamen in het restaurant waar de airco opstond en we het allemaal veel te koud hadden. Onze terugrit naar het guesthouse was met een taxi (8 pers in 1 taxi!). Dan maar douchen en in bed te kruipen want maandag is het terug in een werkdag.

Vandaag, maandag is Koenraad naar de outdoor in Tegharia gegaan met nog 3 andere vrijwilligers. Dit is een grote outdoor en dus ook veel werk. Buiten de normale activiteiten is hier ook een oogarts, cardioloog, patholoog, gynaecoloog, dermatoloog en verschillende pediaters aanwezig waarbij de vrijwilligers ook aanwezig mogen zijn. Tine en Silvie zijn in de indoor gebleven. De artsen en verpleegsters verwachten enig initiatief en zelfstandigheid, maar blijven wel ondersteunen, waardoor het zelfvertrouwen duidelijk groeit. Silvie heeft helemaal alleen de verzorging gedaan van een patient met brandwonden over het hele lichaam. Ook de andere brandwondepatienten werden aan de 2 indoor-ladies toevertrouwd. In de namiddag hebben we onze 2de Bengaalse les gevolgd. En nu nog goed nieuws: we hebben Deepanjali terug mogen verwelkomen in ons midden, alive and kicking!
Straks nog een lange vergadering met Sujit en dan gaan we onze eerste pasta klaarmaken :)

Amai, veel leesvoer te verwerken?
We zullen ons best doen om vaker de site te updaten, maar met zoveel vrijwilligers 1 computer delen en met de vele stroompannes is dit niet altijd mogelijk.

Biday!

Very very hot...

Namaskar, kemon acho?

Bij ons in ieder geval alles heel goed, we zijn al meer aangepast aan het Indische klimaat en kunnen de hitte al beter verdragen. Dinsdag zijn we met ons vier naar het centrum voor de gehandicapte kinderen geweest. De kindjes waren zeer gelukkig met de ballonnen die we meegebracht hadden en hierdoor kwam Silvie haar mamainstinct spontaan naar boven. Daarna zijn Silvie, Tine en Koenraad naar de outdoor in Chakberia vertrokken. Het was heel druk, een race tegen de klok om alle patienten te helpen. Het was wel een zeer leerrijke en aangename ervaring, ook was het de eerste keer dat we in een meer afgelegen en armer deel van Kolkata kwamen. Deepanjali is in de indoorkliniek gebleven en had daarna de unieke kans om mee te gaan met een peace-counsel en homevisit. 'S avonds zijn we gaan eten in de blue sky, 1 van de beter goedkope Indische restauranten. (80 roepie = 1 maaltijd!). Na een dolle busreis was het tijd om ons bed in te kruipen en te genieten van een welverdiende nachtrust.
Woensdag zijn we allemaal indoor gebleven en mochten we nu zelf de meeste brandwonden verzorgen. Helaas mocht Koenraad niet bij alle vrouwelijke patienten aanwezig zijn. Hij mocht dan wel de brandwonden van de jongetjes verzorgen. Daarna was er een doktersronde met de nodige uitleg over alle patienten. Vervolgens zijn we gaan eten in het 'food station', hier is het eten al van een veel betere kwaliteit maar volgens Silvie nog altijd veel te pikant. In de namiddag zijn we naar Kolkata-city gegaan om nog wat te verkennen en in het internetcafe het thuisfront te contacteren. De vrouwen konden zich dan ook eindelijk laten gaan in het nabijgelegen klerenwinkeltje (Koenraad => hoofdpijn!) maar hebben al bij al niet teveel gekocht. Op de terugweg hebben we nog wat fruit ingeslagen voor een gezonde avondmaaltijd (ananas, watermeloen, druiven, bananen, granaatappel, ....). Op het dak van het guesthouse, met een prachtig zicht en goed gevulde sterrenhemel, hebben we de dag afgesloten met een reflectiemomentje en een goede babbel.
We zijn nu net terug van de outdoorkliniek in Tegharia waar we een ontzettend leuke voormiddag hebben gehad. We moesten wel heel hard doorwerken (400 a 500 patienten) maar mochten dan ook wel heel veel doen. Voor de namiddag hebben we nog niet besloten wat te doen maar ongetwijfeld is er wel tijd voor een volgend 'avontuur'.

Deepanjali, Tine, Koenraad en Silvie

kosmos in de chaos!!!

Namaskar!

We zijn na enige problemen allemaal goed aangekomen in het verre India, op den Indian way!!!
Na de vlucht werden we, letterlijk en figuurlijk, wakker geschud door een helse ambulancerit.
Deze aandacht hadden we nodig bij de eerste confrontatie met (beruchte housekeeper) Sunil
Helemaal uitgeput, maar nog net niet genoeg, trokken we richting Kolkata-city.
Op ons eigen houtje begaven we ons in een mierennest van mensen, auto's, fietsers, riksja's etc.
Dankzij spontane hulp van de locals vonden we de juiste winkels voor aangepaste kledij, want het is hier, zachtjes uitgedrukt, WARM! De vermoeidheid overviel ons echter, waardoor zelfs de grond van dichtbij bekeken werd door Tine. Eens opgelapt dan maar richting metro om Deepanjali te verwelkomen, die het niet kon laten het regenweer van Belgie mee te brengen.
De eerste spicy maaltijd is ook reeds achter de rug en wel verteerd (geen zieken)

--> de andere vrijwilligers vonden het een zeer indrukwekkende eerste dag en nog meer dat we het hele vervoersgedoe op eigen houtje overleefd hebben!

Na een nachtje stevig slapen en een goed ontbijt waren we net fris genoeg om aan een dagje indoor te beginnen. Toen we dachten dat de auto het ergste was in het verkeer, hadden we duidelijk de riksja's hier even buiten beschouwing gelaten!
Enkele botsingen en deukjes later stonden we toch waar we zijn moesten, het IIMC
Eerst een korte rondleiding en warme welkom van de zieke kinderen en hun moeders, daarna korte uitleg over het wat en hoe en vervolgens erin vliegen.

Hoewel we nog maar enkele dagen hier zijn, heeft het hele gebeuren al een sterke indruk nagelaten op ons.

Silvie, Deepanjali, Tine, Koenraad
(Dit bericht is van gisteren maar wegens internetpanne kunnen we het er nu pas opzetten.)

Eindelijk is het zover!!!

Nog 1 nachtje slapen en dan vertrekken we eindelijk naar India met de eerste groep.
En de 2de groep zal dan ook snel volgen.
We staan voor een avontuur dat eenieder van ons zal veranderen op een manier die we nu nog niet kunnen inschatten. Maar het zal in ieder geval fantastisch zijn...

Aangezien er nog niet veel informatie staat over wat we nu juist gaan doen in India, wil ik dit nog even verhelderen voor we vertrekken in enkele zinnetjes.

• We gaan in 2 groepjes van 4 voor 4 weken meewerken in het project van het IIMC (Institute for Indian Mother and Child) en dit doen we in het kader van onze opleiding.
• Meer informatie over het IIMC kunnen jullie vinden op de website van het IIMC (http://www.iimcmissioncal.org/)
• In India zullen we ons verdelen over de volgende taken:

Medisch programma: (vooral in de voormiddag) begeleid door gespecialiseerde Indische en buitenlandse artsen bijgestaan door Indische verpleegsters.

• Ziekenconsultaties
• Algemene verzorging + injecties
• Huisbezoeken met Indische arts bij urgentie
• Dagelijkse controle indoorkliniek (20 bedden)
• Vaccinaties opvolgen
• Meewerken in labo
• Evalueren van RX-opnames
• Zorg in centrum voor gehandicapten
• Netwerk gezondheidswerkers volgen
• Driedaagse medische zorg op een eiland

Sociaal programma: (altijd in de namiddag)

• Schoolbezoeken, les geven over hygiëne en voeding
• Kindervoeding helpen maken
• Bezoek aan dorpsprojecten
• Werking van Grameenbanken volgen
• Jeugdanimatie, sport, dans en volksspelen

Cultureel programma: bijwonen van:

• Voordracht over Hindoeïsme
• Taalcursus Bengaals
• Dansexpressie
• Bengaals koken
• Begeleide 'sightseeing tour Calcutta'

De volgende weken gaan we proberen op deze blog berichtjes achter te laten zodat jullie hier aan het thuisfront onze avonturen kunnen volgen.

Graag willen we iedereen nog even bedanken voor de mooie opkomst op onze avond. We hebben al vele positieve reacties gehad van toeschouwers, dus dat lijkt ons toch al een goed moment. Hopelijk hebben jullie er allen van genoten, en dragen jullie er iets van mee..